สุดที่รัก ลืมแล้วหรือไร โปรดเห็นใจขอให้สมจิตชิดเชย หวานซึ้งอันใดจงอย่าร้างเลย ขออย่าเฉยเมยรักเอยขอให้เหมือนเดิม

มหาลัย มหาหลอก เด็กชายบ้านนอก เด็กหญิงบ้านนา รํ่าเรียนรู้ในวิชาแต่จบออกมายังไม่มีงานทํา ใครจะรู้อยู่ไปวัน ๆ กลางคืนหลับฝัน กลางวันนั่งดูดยา ...

ชะนีน้อย ๆ มันก็ห้อยกิ่งไม้ ร้องรำพิไรอยู่บนยอดยาง บ้างหวนพระทัยให้ละทาง คิดถึงสุรางค์ที่เคย เลี้ยงสอน เอ่ยแจ้ว ๆ ว่าแว่วเสียงเสนาะสำเนียงชะ...

ส่งยิ้มสื่อความหมาย หวังให้เธอรู้ความในใจ เธอรู้อยู่บ้างมั้ย ว่าอยากเจอเธอทุกวัน ขอเพียงเท่านี้ รู้สึกดีที่มีให้กัน ให้เธอรับไปจากฉัน ให้เธอ...

ใครหนอ ใครกันยังทุกข์ยาก อยู่กินลำบาก ในชนบทวันนี้ รู้ไหม คนเมืองมักคอยเอาเปรียบ ทั้งหยามทั้งเหยียบ ปล้นชิงไม่เหลือชิ้นดี ไม่มีห่วงใด ๆ