ปานได้เหี่ยมาเนาะหัวใจ ปานเก็บได้นำหน้าเซเว่น อ้ายจั่งบ่เบิ่งบ่แยงบ่เห็น ซุมื้อซุเว็นเทียววีเข้าป่า ปานได้เหี่ยมาเนาะความฮัก บ่ฮู้จักจั๊กหน่...

เธอจากไปแล้วตั้งนาน แต่ฉันยังจ่อมจมอยู่กับความหลัง ทุกซอกหลืบของหัวใจ ยังเก็บเธอไว้ ตัดใจไม่ได้สักครั้ง วิมานห้องรักเพพัง เหลือเพียงกลิ่นน้ำ...

ถึงกูจะร้าย กูก็รักไม่น้อยกว่าเขา แล้วเหตุใดเล่า จึงเป็นตัวเราที่แพ้เสมอ ทุก ๆ อย่างทุกการกระทำเพียงหวังให้เธอ หันมาเจอะเจอ หันมาจ้องมองและล...

กว่าจะคบกัน รักกันตั้งกี่ปี บอกลาทั้งที วินาทีเดียวเท่านั้น ใบไม้ไม่ทันหล่นลงพื้น เราก็ต้องไกลกัน มันน่าเสียดาย อยากให้เธอรู้ ฉันเสียใจ

แต่คนอย่างฉัน ต้องอยู่ต่อไป แม้เสียเธอไปไร้เธอคู่ แม้ไม่รู้จะอยู่เพื่อใคร และคนอย่างฉัน ต้องเจ็บกับความช้ำนี้ไปนานซักเท่าไหร่