มีผัวแล้ว พี่ก็ยังรัก แม้พี่อกหักรักษาไม่หาย จะคอยทูนหัว จนผัวเธอตาย บอกอย่างไม่อายหน้าด้านหน้าทน เมื่อวัน ที่น้องแต่งงาน

ยื้อก็เหมือนเราจะยิ่งเหนื่อย รักไม่ช่วยอะไรเลย ฉันไม่ยอมเปลี่ยนเธอไม่ยอมเปลี่ยน ยังคงทำตัวเหมือนเคย ๆ ปรับความเข้าใจกันไปมันก็ซ้ำเก่า ทั้ง ๆ...

เมื่อความเหงาคืบคลานเข้ามา ก็คงต้องส่งสายตาชำเรืองมอง จะเอาเวลาไปฟูมฟายมันก็คงไม่ดี คงต้องใช้เวลาทีมี หาตัวเองให้เจอ

ที่รัก หากว่าเธอตัดสินใจ อยากจะเดินจากฉันไป มีเรื่องวานเธอช่วยที ที่รัก หากเธอออกจากห้องไป วานเธอปิดประตูนั้น กลัวใครมองเข้ามา แล้วเห็นน้ำตา...

แม้เนื้อเย็น เป็นห้วงมหรรณพ พี่ขอพบ ศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา แม้เป็นบัว ตัวพี่เป็นภุมรา เชยผกา โกสุมประทุมทอง