อดทนมานานแล้ว เกินจะทนแล้ว ไม่อาจจะรับมันต่อไป ต้องยอมให้บัวช้ำ ยอมให้น้ำมันขุ่นแล้ว เพราะฉันประคองมันไม่ไหว ปิดฉากเลยแล้วกัน

ต้องส่องกระจกแต่เช้า ทุกวัน ยืนหมุนมันอยู่อย่างนั้น เพื่อความมั่นใจ อยากทำตัวเองให้ดูดี ให้เธอชื่นใจ เป็น อะไรที่มันไม่เคย

เจ็บที่สุดแต่ฉันคงต้องทนไว้ก่อน มันเป็นความสุขของเธอ ฉันก็พร้อมจะเข้าใจ เจ็บที่สุดแต่ฉันคงต้องทนให้ไหว โบกมือลาส่งยิ้มให้ สุขกับความอ้างว้าง...

ก็ความรักของเรายังดีอยู่ใช่มั้ย ในความฝันเรายังมีกันใช่มั้ย ใจเธอนั้นมันยังไม่ได้เปลี่ยนไป และความรักของเรายังคงเหมือนเดิม

จะสร้างคุณโน่นจะทำคุณนี่ที่ยังขาดแคลน ทั่วทุกถิ่นทุกแดนฟังดูก็แสนจะชื่นใจ ถนนหนทางลำคลองจะสร้างให้มากมาย เลิกเลี้ยงวัวเลี้ยงควายจะซื้อรถให้ม...