หากแต่วันนี้ นั้นไม่มีเธอมามองฟ้า ดังแต่ก่อนอีกแล้วไม่มี ใครจะเข้าใจ และจะคิดตรงกันเหมือนเธอ เมื่อยามมองท้องฟ้า ฉันยังคงเสียใจ ทุกทีทุกคราเล...

ไม่รักไม่รู้ว่าเจ็บใช่ไหม บอกใครไม่ได้ ว่าใจนั้นเจ็บเหลือเกิน ปล่อยให้ความช้ำ ทนสูงเป็นเนิน ปล่อยให้เธอเดิน เธอเดินข้ามใจฉันไป

พี่เป็นชาวไทยมั่นในธรรมะ ต้องบวชเป็นพระเรียนรู้อบรม พอออกพรรษาแก้วตาคงสม คงได้ร่วมภิรมย์ว่าครองรักกัน

ไม่จำเป็นแล้วตั้งแต่วันนี้ เมื่อคน ๆ นี้ ไม่เป็นที่ต้องการ หมดหน้าที่แล้ว ตัวประกอบอย่างฉัน เมื่อเขากลับมารักกัน ฉันก็ไม่จำเป็น

ส่งอมยิ้มให้เธอ ทั้งหวานทั้งเปรี้ยว มีความหมายนิดเดียว แต่ก็ชื่นใจ ส่งความรักให้เธอมากมาย มอบให้เธอไป ทั้งหัวใจส่งให้เธอ