ข่าวลือมาว่า เจ้าเป็นดอกฟ้าราตรี ท่ามกลางแสงสี คนดีมาซายแหนแห่ บ้านนอกคนจน หน้ามนบ่สนใจแล บ้านนอก บ่มีดอกแอร์ มีแต่ก็เพียงสายลม

ยังชัดไม่พอ​ ใช่มั๊ย​ ที่ฉันได้ทำไปทุกอย่าง ยิ่งรักก็ยิ่งห่าง​ เหมือนว่าเธอไม่เคยรู้เลย​ ยังชัดไม่พออีกหรือ ที่เธอยังทำเป็น​เฉยเมย หรือว่าเธ...

ความรักของฉันไม่เปลี่ยนไปไหน ความคิดถึงฉันยังไม่แปรเปลี่ยนไป เพราะฉันรักเธอ รักเธอมากสักเท่าไร ใจของฉันจะเป็นของเธอเสมอ แม้เวลาผ่านเป็นปี

เลิกพูดได้ไหม ว่าฉันดีเกินไป นั่นหรือเหตุผลที่ให้ได้ ไม่รักก็อย่าทำเห็นใจ ถ้าเลือกจะไป แค่บอกความจริงเท่านี้น อย่ามาฆ่ากันด้วยคำว่า ดีเกินไป

ว่าไม่มีอีกแล้ว ไม่มีกันอีกแล้ว ไม่มีวัน ที่ฉันและเธอนั้นจะรักกัน แค่อยากให้ความฝันที่มีทั้งหมดทั้งหัวใจ ให้ย้อนคืนมาใหม่จะได้ไหม