คนเดินถนนคนหนึ่ง... มันจะทำให้เธอซึ้งจนเป็นสุข ได้สักเท่าไหร่ แค่เพียงดอกไม้ริมทาง... เธอจะมองมันสวยถึงเมื่อไหร่ เมื่อไหร่ไม่รู้

จะได้ไปไป ให้ไกล จากเธอ จากตรงนี้ หลบหลีกหนี ความรุ่งเรืองในเมือง ไม่เอาแล้ว หนีเมืองและหนีเธอ ถนนหลายสายที่สร้างเมื่อไหร่จะเสร็จครับ

ปากแข็งทำไม แกล้งร้องทำไม ก็เธอไม่อายที่จะนอกใจ แกล้งซ่อนเก็บใครไว้ ไม่กลัวเลยใช่ไหม เมื่อหมดรักก็บอกฉัน พูดว่าจบกัน ว่าเธอต้องการคนใหม่ กล้...

ทุกค่ำคืน ฝากกับความมืดไป กอดเธอไว้ อย่าให้ร้าวรอน บอกตะวันที่ทอแสงอ่อน จะร้อนหนาวเย็นห่วงเธอรักษาตัว ในใจหวิว ๆ ไม่เคยเป็น ทั้งที่เห็นผู้คน...

โอ้ กุหลาบสวรรค์ แห่งเมืองปากซันให้อ้ายใฝ่ฝัน หมายปอง ใจ อ้ายหวังอยากเคียงประคอง กุหลาบเป็นสีดั่งทอง เมื่อยามแสงส่องจากดวงสุรีย์