สูนั่นฮูแง่ แต่แล่นแต่ แต่แล่นแต แต่แล่นแต่ สู่นั้น ฮู้แง่ แต่แล่นแต่ แต่ แล่นแต่ แต่แล่นแต่ สูนั่นฮูแง่ ฮูแง่ ฮูบักใหญ่ นั่นขวย กิ๊โปม โอเฮ...

มีเวทีประกวดอยู่ที่ไหน ต้องโดดขึ้นไป โชว์ลูกคอสิบชั้น ผู้ชมผู้ฟัง เขาคงคลั่งหนูมาก มีแต่คนอ้าปาก ตาก็ค้างทั้งนั้น พอจบเพลงเขาก็ช่วยกันโห่

อะไรเป็นของเธอ ก็กลายเป็นอะไรของฉัน เมื่อเราต่างเทสี ผสมละลายเข้าด้วยกัน โลกของฉันและเธอก็สดใส กว้างใหญ่ขึ้นกว่าวันนั้น เมื่อสีทั้งสองผสมกัน...

อ้ายคงต้องเศร้า ต้องเหงาหลาย… กะคงซำตาย ทั้งเป็น ที่เจ้าบอกว่าบ่ได้ฮักกัน มันจบลงแล้วหนอความสัมพันธ์ หัวใจมันกลั้นน้ำตาสิไหล

จะพยายาม ให้เธอ เว้นที่ภายในดวงใจของเธอ ให้กับฉัน ได้ยืน รกร้างเยือกเย็นเดียวดาย เจียนตายไม่หวั่น จะทำใจ แบ่งใจ ให้ฉัน