เพิ่นบ่แม่นผู้สาว ของเฮา จือเอา คัก ๆ เด้อใจ แม่นสิยังฮักเขา คือเก่า กะต้องถอย ออกมา ไกล ๆ ตอนนี้เพิ่นเป็นแฟน คนอื่น จำใส่สมองเอาไว้

มันดีแล้วที่รักของเราได้จบไปตั้งแต่วันนั้น คงดีเเล้วที่เขามาเป็นคนรักใหม่ เพราะรอยยิ้มของเธอนั้นคือคำตอบ ว่าเขานั้นช่างดีแค่ไหน มันคือยิ้มที...

มีเวทีประกวดอยู่ที่ไหน ต้องโดดขึ้นไป โชว์ลูกคอสิบชั้น ผู้ชมผู้ฟัง เขาคงคลั่งหนูมาก มีแต่คนอ้าปาก ตาก็ค้างทั้งนั้น พอจบเพลงเขาก็ช่วยกันโห่

จับมือกอดกันไว้ แล้วรวมใจของเราทุกคน กอดโลกใหญ่ใบกลม กอดไห้ทุกคนได้เป็นสุขใจ ได้เป็นสุขใจ ได้เป็นสุขใจ กอดโลกใหญ่ใบกลม

จับมือฉันอย่าปล่อยเอาไว้ โอบกอดตัวฉันไว้ ไกลแค่ไหนจะไม่หวั่นไหว แค่มีเธอเข้าใจ ก็เหมือนกับใครหลายคน ที่ต่างเคยเหนื่อยล้ากับทางที่ผ่านมา