มีเธอเป็นฤดู แห่งความรัก ฤดูที่ทำให้โลกนี้สดใส มีเธอเป็นฤดูที่ใครก็คงไม่เข้าใจ ถ้าหากไม่ลองเปิดหัวใจ ให้รักเธออย่างฉัน

เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ แต่สองดาวก็ยังหมุนรอบตัวเอง เธอดึงดูดฉัน ฉันดึงดูดเธอ และสองดาวยังเปล่งแสงอันงดงามให้แก่กัน

ฝากใจมายินดี ให้เธอกับเขาในคืนส่วนตัว มีแต่หัวใจเพียงเท่านั้น หากจะใส่ซองให้กันเหมือนมันไม่พอ ไม่อยากให้รำคาญ แค่มายืนลาที่หน้าประตู ก็รู้ฉั...

ความรักนั่น แท้จริงสีอะไร ใคร จะตอบ ได้ไหม ความรักนั้น เป็นเชื้อไฟเผาไหม้ หรือเป็น หยด หนึ่งน้ำใส แต่ความ รัก สี ดำ ต้องเจ็บช้ำ อนิจจา

เบื่อลำน้ำ เฮาไปแอ่วดอย ผาเงิบชวนเพลินใช่น้อย แอ่วดอยแสนเพลินกระไร มีน้ำตก และนกบินร้องก้องไพร ยินเสียงมันแล้วสุขใจ สุขใดบ่มีเปรียบปาน