นอกจากชื่อฉัน มีสิ่งอื่นอีกไหม ที่เธอยังใส่ใจและพอจำมันได้อยู่ เศษจากความรัก ยังเหลือไหมก็ไม่รู้ ในความทรงจำเธอยังจะมีฉันอยู่ บ้างไหม

กว่าจะคบกัน รักกันตั้งกี่ปี บอกลาทั้งที วินาทีเดียวเท่านั้น ใบไม้ไม่ทันหล่นลงพื้น เราก็ต้องไกลกัน มันน่าเสียดาย อยากให้เธอรู้ ฉันเสียใจ

และเธอคือคนแสนดีในชีวิต ที่อยู่คอยใกล้ชิดทุกคืนวัน ผ่านความลำเค็ญร้อนเย็นเป็นเพื่อนฉัน ในวันที่โลกเหงาไม่เหลือใคร รู้ดี ฉันยังคงมีเธอ

เป็นเทวดา แล้วใยต้องมาเดินดิน ลืมเพดานดิน ถึงกินข้าวแกงทุกมื้อ เจียมตัวตน เพราะเราเป็นคน ซื่อ ๆ สองมือนี่สร้างตัวเอง

รัก ที่มีให้กันในวันก่อน ไม่เคยเลือนลาง จางไปกว่านั้น รัก กลับดูเหมือนเพิ่มขึ้นทุกวัน ยิ่งนานก็ยิ่งผูกพัน มีฉันต้องมีเธอ คู่ชีวิตที่มอบใจ คน...