เจ็บที่ยังเหลือ เธออยู่ในหัวใจ ที่ยังมีเยื่อใย ให้กับคนที่เดินหายไป ตั้งนาน เจ็บที่ความทรงจำ ยังทำให้ไหวหวั่น เจ็บที่ทำทุกอย่าง ให้ลืมเธอสัก...

คุณครูของเราสวยหล่อ ผอ​. เราก็น่ารัก​ ภารโรงก็ขยันมาก ๆ หนูอยาก​ หนูอยากไปโรงเรียน​ คุณครูของเราสวยหล่อ ผอ. เราก็น่ารัก ภารโรงก็ขยันมาก ๆ หน...

นี่ตัวเราคงคล้าย ดังหมาเห่าเรือบิน จนสิ้นใจยังไม่ได้ยล ไม่กวนใจให้หมอง ไม่รักไม่ว่าอะไร คิดได้ฝ่ายเดียวก็พอ ใจหนอ หนอ ฉันเป็นสุขเหลือเกิน

ถาม ฉันต้องถาม ด้วยคำถามเดิม ๆ ที่ฉัน ถาม เธอทุกวัน ทุกทีที่มีโอกาสถาม อยากให้เธอ นั้นช่วยตอบ ถึงจะรักหรือไม่รักก็ตาม แต่อย่าปล่อย ให้ฉันถาม...

เหยี่ยวยังไหวหัวใจสั่นคลอน หมู่ตัวหนอนทรุดใต้สะเทือน พายุร้ายร่ายมนต์เชือดเฉือน คือเสียงเตือนแห่งพงพนา คือเสียงเตือนของกาลเวลา