กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่ง มีชื่อว่า "ฉัน" บทหนึ่งบทในนั้น มีผู้ประพันธ์ คือฉันและเธอ เนื้อความข้างในได้กล่าว ว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ

ฮับอ้ายเป็นแฟน ได้บ่ผู้สาว อ้ายนี้มักเจ้าอีหลีคำแพง ผู้แก้มไข่ๆ ล่ะผู้ปากแดงๆ อ้ายฮักเจ้าแฮง แต่บ่กล้าบอกไผ เจ้าน่าฮัก จนว่าใจอ้ายหลง สิให้อ...

I drew a saber through her It was a bloody knife I threw her in the river Which was a dreadful sight

น้ำตาฉันไม่มีจะไหล ให้ใครอีกแล้วสูญสิ้น ไม่อยากจะเจอ ไม่อยากได้ยินไม่กิน ไม่นอนไม่ฟัง หรือเธอเห็นว่าเป็นแบบนี้ โชคดีจับได้สองอย่าง  ก็บอกกัน...

มันเจ็บ เจ็บกว่าเธอหลอกฉัน คำพูดลวงหลอกเป็นพันพัน ไม่ทรมานเท่าเรื่องจริงที่เธอพูดมา เธอพูดโดยไม่หลบสายตา ยิ่งเจ็บรู้ไหมเพราะมั่นใจได้ว่า วัน...