นักเลงบ่ย่าน เด้อ ข่อยย่านแต่ตรวจเยี่ยว คันมาคนเดียวมันเสียวสันหลัง ไปเป็นกลุ่มอบอุ่นใจจัง ฟังเด้อสูฟังระวังหลังให้แน นักเลงบ่ย่าน เด้อ ข่อย...

วัดโพธาราม ยังจำมองเห็น ตอนเด็กวิ่งเล่น ร่มเย็นวิ่งเล่นที่นั่น หลวงปู่คุ้มครอง ได้เป็นสังข์ทองเมืองสุพรรณ อยากไปกราบท่าน ไปกราบรูปปั้นอีกที

ในคืนที่ดาวหมดจากฟ้า แสงจันทรามาจากไป ฉันจะยืนอยู่ไม่ไกลเธอ ในวันที่โลกเฝ้าทำร้ายเธอ ฉันยังคอยอยู่เสมอ ให้เธอได้รู้ว่าฉันไม่หายไป

คนอย่างฉันถูกโยน... ทิ้ง... ขว้าง... กลับมีเธอ รับเอามาใส่ใจดูแล หยิบใจฉันขึ้นมาจากพื้น ช่วยชีวิตให้ยืน ได้เหมือนเดิม ขอบคุณ ที่เธอยอมรักกัน

เป็นนวลนางในอ่างน้ำ เป็นนางงามตู้กระจก น้ำตาตก หัวอกเธอล้มเหลว ใครจะรู้ใครจะเห็น ใครจะเป็นผู้เห็นใจ ใครจะมาคิดจริงใจ ผ่านเลยไป ไม่จริงจัง