หำทองเอ๋ย หำทองเอ๋ย แม่มาแล้ว ข้าวกับแจ่ว ปิ้งไก่ยังฮ้อน มากินสาอย่ามัวแง่งอน กินข้าวก่อนแดดสายพอแฮง ทองโมโห ลุกโผขึ้นมา งุ่นง่านชี้หน้า สอง...

เธอคือความรัก... หรือเปล่า ถามหัวใจเบาเบา มันก็ตอบไม่แน่ใจ เธอไม่ได้รัก แล้วคิดถึงเธอทำไม หากเธอไม่ว่าอะไร อยากพาหัวใจไปปรึกษาเธอ

ทั้งสองฝั่ง กั้นกลางด้วยสายนที แต่ประเพณี นั้นบ่ต่างกัน ชาติลาวและไทย ก่อนนั้นเคยได้สัมพันธ์ ร่วมสายโลหิตเดียวกัน เพียงน้ำเท่านั้นมากั้นแบ่ง...

เจ็บจำไหมในความเลื่อนลอย จิตเสื่อมถอยน้อยคนเห็นใจ หมดเรี่ยวแรงท้อใจท้อกาย ท้อถอยไป ถอยหลังเข้าคลอง จดจำไว้ในความทรงจำ

มันทำใส่ฟันสะกรู มันเจาะนู่นเจาะนี่ มันเจาะหู เจาะตรงสะดือ มันชอบของ โดน ๆ ไอโฟนไอแพด มันชอบยุ่งชอบ พูดเท็จไม่น่าฟัง