ส่งความคิดถึง ผ่านเสี้ยวเดือนแรมแต้มฟ้า คืนสู่ถิ่นฐานบ้านนา ไปกอดแก้วตาแทนมืออ้ายนี้ ก่อนเข้ารั้วบ้าน ช่วยลอยลอดผ่าน ซุ้มดอกราตรี หอมใดเจ้าด...

เธอรู้ดี... ย่อมรู้... ดี ใครคนที่ถูกใจเธอหลายอย่าง ใครจะเหมาะสมควรคู่พอ ร่วมเป็นชีวิตใหม่ ก็ขอให้เธอเป็นตัวจริง ฉันคงต้องเจ็บ ช้ำใจนิดหน่อย

เธอรู้ หรือเปล่า ว่ามันเจ็บปวดรวดร้าวและทรมาน เมื่อรู้ว่าไม่มีใคร เธอรู้ หรือเปล่า ความเหงากับความว่างเปล่า ปวดร้าวเพียงใด เมื่อต้องคอยแต่คน...

แต่อยากจะ ถามเธอหน่อย ถามใจเธอหน่อย เธอลืมผู้ชายคนนี้ได้หรือไร อ้อมกอดที่คุ้นเคยอยู่ เสียงหัวใจที่เคยได้ยิน รอยจูบที่เคยฝากไว้ในใจเธอ ก่อนเธ...

เมื่อดวงใจมีรัก มอบแด่ใครสักคน หมดทุกห้องหัวใจ ขอให้เธอมั่นใจรักจริง ฉันจะยอมมอบกายพักพิง แอบแนบอิงนิรันดร์ โอ้ใจรักเธอ คิดถึงเธอ เฝ้าครวญหา