หยิบแก้วขึ้นมามองตาแล้วชน ดื่มเพื่อลืมใครสักคน คนที่ไม่เคยแคร์ ปล่อยให้เรื่องร้ายร้ายพัดผ่านไป แค่หันมารักตัวเองก็พอ ถ้าเขาไม่รักก็ไม่ต้องรอ

ใครจะอยากเป็นคนไม่ดี ผิดที่ใจไม่จำว่ามันไม่ควรรักใคร เจ็บที่ใครๆ เขาก็มองว่าเราหลายใจ เกลียดตัวเองจริงๆ ที่ฝืนหัวใจไม่ได้ ฉันยอมสองใจพราะรัก...

และสุดท้าย ฉันก็ไม่มีใคร ฉันได้แต่ทบทวนว่าทำไม ชีวิตมันต้องเจ็บช้ำ แค่อยากจะรู้ รักนั้นคืออะไร ยิ่งฉันเรียนรู้มันมากแค่ไหน ยิ่งรู้ยิ่งไม่เข้...

ไม่อยากจะขัดใจตัวเอง  ที่มันชอบเธอ ไม่ให้ชอบเธอ  ก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะใจมันคิดไปไกล  ยากที่จะดึงกลับแล้ว จำเป็นต้องขัดใจตัวเอง  ข่มตาลง แล้...

ฉันต้องการเวลาจากเธอมากกว่า สิ่งไหนไหนที่เธอให้ฉันมา สิ่งมีค่าที่สุดที่ต้องการตอนนี้ คือฉันไม่มีไออุ่นเลี้ยงหัวใจ ให้ฉันได้หรือเปล่า มาหาได้...