เวรกรรมไผน้อสิได้อิหล่า ไปเป็นภรรยา ลูบหลังผู้ข้าบาดยามเมา บ่มักแหน่บ้อ ตาฮักกะด้อถึงสิขี้เหล้า มักข่อยโลดถึงข่อยสิเมา แต่ข่อยบ่เคยหลายใจ

มีรถ มีตึก จะนึกสิ่งใด ก็ต้องได้ทั้งนั้น มีเงินติดตัว วันละหมื่นละพัน เที่ยวให้สะบั้น เพราะเรานั้นมีเงิน แต่โลกนี้ มีแต่คนที่เขารวย

ไม่ต้องกอดกัน ทุกวันให้เหมือน ใคร ๆ แต่อบอุ่นใจ แค่เพียงหัวใจเรามีกัน ถึงแม้ว่าจะไม่มี อย่าง ใคร ๆ ก็ไม่สำคัญ ขอให้รู้ว่าฉัน มีเธอเธอก็พอ

จะไปกับแสงสี กับปีกทีสวย ๆ ให้เหมือนผีเสื้อราตรี จะหยิบเอาสายฟ้า มาเสียบเป็นสีสัน แต่งแต้มหัวใจทั้งคืน อะไรที่ร้อน ๆ ก็คงไม่กวนหัวใจ

แค่ได้เป็นคนสุดท้าย ที่เธอคิดถึง ได้เข้าไปอยู่ในนั้นซึ่งฉันไม่ควรได้เข้าไป แค่เท่านี้ก็ดีพอกับใจ ของฉัน แค่ได้เป็นคนสุดท้าย ที่เธอมองเห็น ได...