ว่านกเจ่าสิบินเจ้ยเจิดหนี ฮักเฮานี่อยู่คนละก้ำฝ่าย ขี้ข้าเงาะป่าบ้าใบ้ บ่ควรคู่รจนาน้อง ใจประสงค์ฮ่างกลางบ้านกะว่าดง คนใจฟ่งปลิวหายไปตามป่อง...

ฉันคงไม่อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจ ฉันคงไม่อาจทำให้เธอกลับมารักฉัน เมื่อคนนั้นเข้ามาทำให้ใจเธอหวั่นไหว รักเขาช่างง่ายดาย ไม่อาจจะลบภาพเธอ

ป่าน... นี้ ไม่รู้ว่าเธอเป็นอย่างไร เมื่ออยู่ไกลแสนไกล ความผูกพัน ความห่วงใย นานเท่าไร รู้มั๊ยฉันยังจดจำ รู้มั๊ยฉันยังไม่ลืม ตรงนี้ ยังมืดมน...

เปลี่ยนไปแล้ว... ไปจากฉัน คนที่คิดกังวลจนจะเป็น จะตาย ไม่เหลือแล้วทั้งใจ หมดไปแล้ว วันเหล่านั้น ในความฝัน เดิม ๆ ที่ฉันนั้นคิดมีเธอ หมดแล้ว

แม่ไทรเป็นพยาน กับตำนานความรักของเรา มั่นคง และไม่แปรผันไป ความรัก ความผูกพัน จากใจฉันไม่มีเสื่อมคลาย แม้เกิดชาติใหม่ก็คงรักกัน อย่างเดิม