ยามเธอจากไปครานั้น รู้ไหมว่าเป็นเช่นไร วอนเธอกลับมารักใหม่ เพราะเพิ่งเข้าใจ ว่าตอนนี้รักเพียงแค่เธอ อย่าโกรธเลยที่เคยทำร้ายใจ

กิ่งใบแห้งเหี่ยว ร่วงโรยหม่นหมอง ทรุดโทรมไม่เรือรอง สิ้นปองจากชู้เชยชื่น ลั่นทมช้ำสุดระกำจำกล้ำกลืน โชยกลิ่นเพียงชั่วคืน ระรื่นหอมจรภมรไม่มอง

รู้ไหมว่าต้องแลกด้วยความอดทน มากมายเท่าไร รู้ไหมว่าไม่ชอบเลยการต้องขอให้ใครสนใจ หรือต้องบอกว่าเหงาอยู่ หรือต้องบอกว่ารู้สึก หรือต้องบอกให้นึ...

ขอโทษที่ทำให้รอ ถ่ากันได้เนาะ ถ้าอ้ายมั่นในสัญญา คอยให้ถึงวัน หัวใจมันคลิกโอเคแล้วว่า แม่นอ้ายผู้นี้เด้ล่ะ ซี้นสองต่อนที่รอ

กุมพลังที่มีและก้าวให้ผ่าน ใครหัวเราะ อย่าไปมอง อย่าไปแคร์ ปล่อยมันไป ทนขังเหมือนอยู่คอกฟาร์มเฝ้ารอถูกกิน กลายเป็นดั่งหมาป่ายังจะดีกว่า