จุดอ่อนของฉันอยู่ตรงที่หัวใจ ที่ทำเป็นแข็งแรง ที่ฉันแสดงที่แท้แทบขาดใจ อยากได้ทั้งความรัก อยากได้คนเข้าใจ ต้องซ่อนมันไว้ภายใน ไม่ใช่อะไร ที่...

จริงจังแค่ไหน แค่ไหนเรียกจริงจัง ผิดเพียงแปดครั้ง ถึงเก้าซะที่ไหน ร้องเพลง ๆ นี้ มากสระไอ ให้แทนหัวใจ โอย... โอย คอย จะคอย จะรอ จะคอย

และสุดท้ายฉันนั้นก็ไม่มีใคร ฉันได้แต่ทบทวนว่าทำไม ชีวิตมันต้องเจ็บช้ำ แค่อยากจะรู้ รักนั้นคืออะไร ยิ่งฉันเรียนรู้มันมากแค่ไหน ยิ่งรู้ยิ่งไม่...

คงเป็นเวรกรรมเก่า ที่เจ้าได้เฮ็ดมา น้องจั่งบ่ได้เคียงบ่า กับเขา มื้อเช้าตอนเขานั้นป้อนไข่ ฝากอ้ายไปซิมหูเจ้าบ่าว ซ่อยบอกเขาเบาเบา ไปถอนคำสาบาน

เจ้าเหิร ไปสู่ ห้วงหาว เมฆขาวถามเจ้าคือใคร อาบปีกด้วยแสงตะวัน เจ้าฝันถึงโลกสีใด ฮือ... ฮือ...