แดดร่มลมแผ่ว มานั่งชนแก้ว ริมคลอง ไม่มีบรั่นดี สีทอง ก็มีบรั่นดอง ชุ่มใจ นักร้องดนตรี กีตาร์ช้อนชาม จะนำเราไป สุขาวดี รำไร เลี้ยงดวงฤทัย สหา...

โอ้เรา เอ๋ยเราเฝ้าคิดถึงใจจะขาด แต่เราไม่อาจ ทำตามความประสงค์ ความเป็นชาย สอนใจให้ทะนง จึงต้องปลงเจ็บปวดร้าวเศร้าดวงใจ

ว่าฉันกำลังเป็นตัวแทน ของใครหรือเปล่า ยิ่งรักทำไมมันยิ่งเหงา เรายิ่งห่างไกล หากฉันไม่ใช่คนที่เธอ อยากให้มาอยู่ในหัวใจ

เหน็ดเหนื่อยเพียงไหนเหนื่อยกาย พอทนลูกเมียหมองหม่นสู้ทนเฝ้าคอย น้ำค้างหนาวเย็น เห็นดาวเดือนคล้อย ชีวิตเลื่อนลอยหนอชาวประมง

ติดอยู่กับภาพเวลา เดิม ๆ ที่ทำให้ฉันนั้นต้องทุกข์ใจ ภาพที่เคยมีเธอยังอยู่และยังไม่หายไป ฉันรู้ว่ามันเจ็บปวด ฉันรู้ว่ามันต้องหยุด และต้องเสีย...