รักละมุมละไม ติดตรึงไว้ในความทรงจำ ทุกทุกการกระทำ จดจำไว้ พิษรักรอยระบม ขื่นและขมระทมทรวงใน จดจำไว้ จนชีพวาย

ห่างกัน... แปรผันบอกรักคนอื่น ข้ามคืน... หยิบยื่นความสาวให้ชม ดอกไม้กลิ่นแรง ล่อแมงตัวผู้มาดม แลกร่างเสพสม ยอมตรม เพื่อหารักจริง

เกือบลืมไปแล้วว่าฉันเคยรักเธอมาก่อน ไม่อยากจะย้อนเวลาเหล่านั้นให้หวนกลับมา เกือบลืมไปแล้ว จริง ๆ อย่ารื้อฟื้นมันขึ้นมาดีกว่า ปล่อยให้น้ำตาข้...

คงเป็นเวรกรรมเก่า ที่เจ้าได้เฮ็ดมา น้องจั่งบ่ได้เคียงบ่า กับเขา มื้อเช้าตอนเขานั้นป้อนไข่ ฝากอ้ายไปซิมหูเจ้าบ่าว ซ่อยบอกเขาเบาเบา ไปถอนคำสาบาน

จะปิดทองหลังองค์ พระปฏิมา จะยอมรับโชคชะตา ไม่ว่าดีร้าย ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถึงเวลาก็ต้องไป เหลือไว้แต่คุณงามความดี ขอเทิดทูนศักดิ์ศรียิ่งสิ่งใด