ความสุขเล็กเล็ก ความสุขน้อยน้อย ความสุขเล็กน้อยที่ได้ชื่นชม ความสุขเล็กเล็ก ความสุขน้อยน้อย ความสุขเล็กน้อยที่ได้เฝ้ามอง

ต้องส่องกระจกแต่เช้า ทุกวัน ยืนหมุนมันอยู่อย่างนั้น เพื่อความมั่นใจ อยากทำตัวเองให้ดูดี ให้เธอชื่นใจ เป็น อะไรที่มันไม่เคย

ความรักจากใจโฉมตรู เปลี่ยนได้หลากฤดูหลายกาล เหมือนคลองคดลดเลี้ยวไปไม่ปาน ไขลานรักฟังข่าวคราว ป่านฉะนี้เธออยู่ดีไฉน ส่งความรักและคิดถึงไปกับด...

จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น ปูดโปนกี่เส้นเอ็น

ถามว่าฝนเอ้ย ทำไมจึงตก ตอบว่าฝนตกเพราะกบมันร้องเรียกฝนบนฟ้า ถามว่าพี่เอ้ยทำไมร้องไห้และหลั่งน้ำตา ตอบว่าหัวใจของข้า คิดถึงแก้วตาจึงร้องไห้