อยากให้เธอเห็น ว่าฉันไม่เป็นไร ให้เธอสบายใจ จะยังทำตามสัญญา จะอยู่ให้ไหว จะลบเลือนรอยน้ำตา แม้ว่าเธอไม่มีวันกลับมา ชีวิตฉันก็จะมีต่อไป

เหมือนใบไม้ ใบเดียว ที่หลงเหลือไว้ในป่า ฉันต้องการ เก็บเอาไว้นานนาน จงอย่าเอาไป สิ่งเดียวที่ขอไว้ อย่ายื้อแย่งเธอไป จากฉันเลย

เรื่องแบบนี้เค้าเรียกว่ารัก รักคือรักใช่ไหม ที่ทำให้โลกใบนี้งดงามสดใส เป็นดั่งรุ้งบนฟ้าสีคราม ที่กลายเป็นความงดงามในเช้าวันใหม่ Is this love

ตอนนี้เรื่องราวที่พ่อเฒ่าแกเล่าให้ฟัง มีแต่เพียงความหลังกับของที่ครั้งแต่ก่อน ข้าวของมันแพงจนสิ้นแรง คนคอน

สะใจไหมที่ทำให้ใจฉันพัง หมดความหวังทุกอย่างพังทลายได้ไปแล้ว เธอเปลี่ยนไปลองของใหม่ ก็สมใจแล้วซิเธอ ฉันเพ้อเจ้ออยู่คนเดียว หากเหลือใจที่ไม่มี...