มื้อบุญบั้งไฟ บ่ลืมดอกอ้าย ริมฝั่งหนองหาน เมื่อครั้งหลายปีก่อนนั่น เฮาย้อนตำนานผาแดงนางไอ่ ด้วยสัญญาฮัก สิบ่ให้หล่มคือหนองหานใหญ่ แต่กะเฮ็ดค...

คนเดินถนนคนหนึ่ง... มันจะทำให้เธอซึ้งจนเป็นสุข ได้สักเท่าไหร่ แค่เพียงดอกไม้ริมทาง... เธอจะมองมันสวยถึงเมื่อไหร่ เมื่อไหร่ไม่รู้

บินหลาบินมา เกาะต้นยางอันสูงใหญ่ แต่มีพรานไพร ใจร้ายคอยจ้องยิง บินหลา บินมา บินเรื่อยมาเล่นลม ชื่นชมธรรมชาติ อันที่งามสะอาดตา

อ้าวเฮ้ย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หน่า ที่บอกว่าเธอจะเลือกเขาและไม่มีวันกลับมา อ้าวเฮ้ย อย่ากลืนน้ำลายตัวเองดีกว่า อย่ามาเสียเวลาร้องขออะไร ท...

วันนี้... เธอเปลี่ยนไป ไม่ค่อยโทรมาเพราะไม่ว่างพอ กับเขา... เธอเฝ้ารอ ฉันก็พอจะรู้ แต่ไม่เข้าใจ อยากพบเธออีกครั้ง แม้เพื่อฟังแค่เพียงเสียงร่...