เจ็บจนพอ เกินที่ใจมันจะทนไหว พอแล้วที่เราต้องทนกับความเสียใจ พอแล้วที่มีน้ำตา พอแล้วกับการที่ไม่มีค่า กับใครที่เขาไม่ได้สนใจ เจ็บจนพอ เกินที...

ฝนหมดไปในเดือนตุลา ย่างพฤศจิกา ลมพาพัดความหนาวเย็น แห่งฤดูกาล ผ่านเลยไม่เคยว่างเว้น หมดฝน หมดความจำเป็น ฉ่ำเย็นย่ำยามลมหนาว เช้าสดใสด้วยใจมุ...

รอรับได้เลย ไม่เคยบิดพลิ้ว สัญญา คือสัญญา ปรารถนาเพียงเธอได้พบ อย่าทวงสัญญา โดยสายตา... เฮ้อ ตอนจากเธอไป จะไม่ทำให้ลำบาก มันเจ็บเพียงใด จะไม...

ใจฉันแหลกสลาย ยินเสียงลมหาย… ใจเธอแผ่วเบาลงไปทุกที มองรูปถ่ายครั้ง ฟังเสียงความหลัง คิดถึงเธอทุกวินาที เธอทำให้ฉันยังยิ้ม... ทุกที

อยู่บนนั้น มีแค่ดาวกับฟ้า อยู่ตรงนี้ อาจจะดีมากกว่า ได้ใกล้เธอ ยามผู้คนนิทรา ถามจันทร์ ข้างบนดีหรือเปล่า มีแค่ฟ้ากับดาว เคยเหงาบ้างไหม