มันผิดที่ฉันยอม ยกใจ...ให้เธอไป มันผิดที่ฉันยอม ให้เธอ... เก็บไว้ มันผิดที่ฉันมอง เห็นเธอ... ด้วยหัวใจ ผิดตรงที่ไว้ใจ ฉันมองตัวเธอผิดไป

ถ้าพ่อได้ฟังเพลงนี้โปรดฟังให้ดีเสียงนี้ของลูกชาย ตอนนี้ลูกเหนื่อยทั้งกายและใจพ่อจ๋า ความฝันที่ลูกสร้างไว้อีกไม่นานก็คงเป็นจริงขึ้นมา ซักวันจ...

อะไรเป็นของเธอ ก็กลายเป็นอะไรของฉัน เมื่อเราต่างเทสี ผสมละลายเข้าด้วยกัน โลกของฉันและเธอก็สดใส กว้างใหญ่ขึ้นกว่าวันนั้น เมื่อสีทั้งสองผสมกัน...

ไม่อยากถามเธอ ตรง ๆ ไม่อยากจะคิดมากเกินไป จะอยู่อย่างเข้าใจ ทุก ๆ อย่าง สิ่งที่เห็นมันคงไม่จริง ก็เพราะรักยอมห้ามใจ ที่จะไม่ถามว่าเธอมีใครไหม

ดั่งดวงตะวัน ที่ยังยั่งยืนคู่ฟ้า ความรักจึงบังเกิดมา ให้เป็นภาษาทางใจ ให้ไว้เพื่อช่วยนำทาง คู่ใจของเรา รักคือความอ่อนโยน