ไม่อยากรู้วันเวลา เช้าขึ้นมาไม่อยากเจอ ต้องรู้ว่าไม่มีเธอ รู้ว่าเธอจากไป แปดโมงเช้าวันอังคาร ฉันไม่เคยจะเปลี่ยนไป เจ็บช้ำในใจอย่างไร ก็ยังคง...

สองรุมหนึ่ง ฉันโดนจับตรึง แล้วโยนบ่อบึง ที่มันมืดหม่น โถ... ใจคน สีดำดั่งโคลน นี่หรือคือคนที่บอกว่ารักฉันหนักหนา

เลิกกัน แต่ไม่มีวันเลิกเจ็บ ไม่ใช่รอยเล็บ ที่เจ็บวูบเดียวก็หาย แต่เป็นชีวิต แต่เป็นความฝันที่พังทลาย หน้าที่เสียใจ ก้มหน้าทำไปจนตายจากเธอ

แค่อยากเรียกเธอที่รัก แต่เธอไม่ต้องมารัก ผิดไหมที่ใจมันคิดถึงเธอ ถึงเธอ ถึงเธอไม่คิด แค่อยากให้เธอได้รู้ I wanna love you ห้ามแล้วหัวใจก็ยัง...

กว่าจะรู้ใจกันมันก็นานแสนนาน กว่าจะมาเป็นเพื่อนกันต้องใช้เวลาเนิ่นนาน อยู่กันมานานแสนนาน จากกันไปไกลแสนไกล จดจำไว้ เพื่อนยังไม่ลืม