เวร คอร์ด คาราบาว
เขียนเพลงขึ้นบทหนึ่ง เขียนเตือนความทรงจำ แด่เวรและแด่กรรม สดุดีความงมงาย ยามลมโชยโบกโบยพลิ้ว บนหนทางของความจริง กระแสลมที่เคยหยุดนิ่ง เพียงหยุดพักฤดูกาล...
RR
A
/
Tuning EDefault Key
เลือกระดับ ช้า เร็ว
1234567
Intro :GC D(2 Times)เGย็นลมโชยโบกโDบยพัด พCลิ้วปลิวยอดไม้ใGหญ่
ย่อมโบกพัด สะCบัดกิ่งไกว Gย่อมหวั่นไหวเป็นธรรมDดา
โGลกกลม ๆ ก็ใDบนี้ Emมีความหวังอยู่มากCมาย
แต่เGวรและกรรมคอยDทำลาย ให้ย่อCท้อยอมจำGนน-*C เขียนเพลงขึ้นGบทหนึ่งC เขียนเตือนความGทรงจำ
C แด่เวรและแGด่กรรม Em
สดุCดีความง(G)มงาย (D C)Instru :GC D(2 Times)GยามลมโชยโบกโDบยพลิ้ว CบนหนทางของความจGริง
กระแสลมที่เCคยหยุดนิ่ง เGพียงหยุดพักฤดูDกาล
เGกิดเป็นคนก็คDวรคิด Emคิดถึงธรรมชาติที่เป็นจCริง
โGลกสมบูรณ์ด้วยสรDรพสิ่ง สัมผัสไCด้ด้วยกายGตน( ซ้ำ * )
ย่อมโบกพัด สะCบัดกิ่งไกว Gย่อมหวั่นไหวเป็นธรรมDดา
โGลกกลม ๆ ก็ใDบนี้ Emมีความหวังอยู่มากCมาย
แต่เGวรและกรรมคอยDทำลาย ให้ย่อCท้อยอมจำGนน-*C เขียนเพลงขึ้นGบทหนึ่งC เขียนเตือนความGทรงจำ
C แด่เวรและแGด่กรรม Em
สดุCดีความง(G)มงาย (D C)Instru :GC D(2 Times)GยามลมโชยโบกโDบยพลิ้ว CบนหนทางของความจGริง
กระแสลมที่เCคยหยุดนิ่ง เGพียงหยุดพักฤดูDกาล
เGกิดเป็นคนก็คDวรคิด Emคิดถึงธรรมชาติที่เป็นจCริง
โGลกสมบูรณ์ด้วยสรDรพสิ่ง สัมผัสไCด้ด้วยกายGตน( ซ้ำ * )
Instru :GDCGCGDGDEmCGDCG( ซ้ำ * )โGลกหมุนไปใช่คDวามฝัน Cล้วนแปรผันไปบนแGกน
ธรรมชาติเมื่อCยามแร้นแค้น Gดั่งสอนคนให้พากเDพียร
เGชื่อคารมดั่งDลมพัด ที่Emผ่านมาDและผ่านCไป
Gจงทำตนดั่งDต้นไม้ ที่เหยียดตCรงและเติบGโต( ซ้ำ *, * )เCขียนเพลงขึ้นGบทหนึ่ง CเขียนเตือนความทGรงจำ
แCด่เวรและแGด่กรรEmม C สวัสดีความงมงายOutro :GC D(3 Times)G
เล่นอีกครั้งธรรมชาติเมื่อCยามแร้นแค้น Gดั่งสอนคนให้พากเDพียร
เGชื่อคารมดั่งDลมพัด ที่Emผ่านมาDและผ่านCไป
Gจงทำตนดั่งDต้นไม้ ที่เหยียดตCรงและเติบGโต( ซ้ำ *, * )เCขียนเพลงขึ้นGบทหนึ่ง CเขียนเตือนความทGรงจำ
แCด่เวรและแGด่กรรEmม C สวัสดีความงมงายOutro :GC D(3 Times)G
-
เนื้อร้องเพลง เวร ของ คาราบาว
เย็นลมโชยโบกโบยพัด พลิ้วปลิวยอดไม้ใหญ่ย่อมโบกพัด สะบัดกิ่งไกว ย่อมหวั่นไหวเป็นธรรมดา
โลกกลม ๆ ก็ใบนี้ มีความหวังอยู่มากมาย
แต่เวรและกรรมคอยทำลาย ให้ย่อท้อยอมจำนน
-
* เขียนเพลงขึ้นบทหนึ่ง เขียนเตือนความทรงจำ
แด่เวรและแด่กรรม
สดุดีความงมงาย
-
ยามลมโชยโบกโบยพลิ้ว บนหนทางของความจริง
กระแสลมที่เคยหยุดนิ่ง เพียงหยุดพักฤดูกาล
เกิดเป็นคนก็ควรคิด คิดถึงธรรมชาติที่เป็นจริง
โลกสมบูรณ์ด้วยสรรพสิ่ง สัมผัสได้ด้วยกายตน
(ซ้ำ *) | (ซ้ำ *)
โลกหมุนไปใช่ความฝัน ล้วนแปรผันไปบนแกน
ธรรมชาติเมื่อยามแร้นแค้น ดั่งสอนคนให้พากเพียร
เชื่อคารมดั่งลมพัด ที่ผ่านมาและผ่านไป
จงทำตนดั่งต้นไม้ ที่เหยียดตรงและเติบโต
(ซ้ำ *, *)
เขียนเพลงขึ้นบทหนึ่ง เขียนเตือนความทรงจำ
แด่เวรและแด่กรรม สวัสดีความงมงาย
§เวร เนื้อเพลง