ลุงขี้เมา คอร์ด คาราบาว
ยามเจ็บไข้ ร่างกายสั่นสะท้าน เพราะต้องใช้แรงงาน ยิ่งกว่าใช้แรงวัว คนทุกคนต้องทํางานเหมือนควาย แต่หนี้สินยังมากมาย เกิดเป็นควายดีกว่าคน...
RR
A
/
Tuning EDefault Key
เลือกระดับ ช้า เร็ว
1234567
Intro :Am G(4 Times)FE7Am GAm GFE7อุทาAmหรณ์ของคนรุ่นเCก่า มีชายDmชราเป็นคนขี้เGมา
งานการไม่Fทํา แกกินแต่เหล้า
กินตั้งแต่E7เช้า ทุกAmวี่วัน G
Amเหตุการณ์ผันแปร ให้แบมือขอทCาน
ร่อนเร่พเนDmจร แหล่งที่คนพลุกพGล่าน
ร่างกายซูบโFซม ผิวตัวดํากร้าน
ตัวสั่นสะE7ท้าน เพราะพิษสุราเรื้อAmรัง-เมื่อครั้งยังหFนุ่ม แกเคยทํานา
มุ่งเอาหลังสู้Gฟ้า ปลูกข้าวให้คนAmกิน
หนี้สินล้นFตัว เพราะมัวแต่ทํานา
ไม่เคยเรียนรู้วิGชา ที่นาก็หลุดAmลอย-
งานการไม่Fทํา แกกินแต่เหล้า
กินตั้งแต่E7เช้า ทุกAmวี่วัน G
Amเหตุการณ์ผันแปร ให้แบมือขอทCาน
ร่อนเร่พเนDmจร แหล่งที่คนพลุกพGล่าน
ร่างกายซูบโFซม ผิวตัวดํากร้าน
ตัวสั่นสะE7ท้าน เพราะพิษสุราเรื้อAmรัง-เมื่อครั้งยังหFนุ่ม แกเคยทํานา
มุ่งเอาหลังสู้Gฟ้า ปลูกข้าวให้คนAmกิน
หนี้สินล้นFตัว เพราะมัวแต่ทํานา
ไม่เคยเรียนรู้วิGชา ที่นาก็หลุดAmลอย-
Amมาเป็นจับกัง ที่แบกหามวันยังCคํ่า
เหน็ดเหนื่อยDmแทบตาย ได้แต่ค่าแรงตํ่าG ๆ
แกเป็นคนFจน ที่เสียเปรียบเป็นประจํา
กลํ้ากลืนความชอกE7ชํ้า ถ้าไม่ทําก็อดAmกิน
Amในยามจะกิน ไม่เคยเต็มCอิ่ม
ในยามจะDmนอน ไม่เคยเต็มGตื่น
หลับลงคราวFใด ฝันร้ายทุกคืน
สร้างความขมE7ขื่น จนจิตใจอ่อAmนแอ-ยามเจ็บFไข้ ร่างกายสั่นสะท้าน
เพราะต้องใช้แรงGงาน ยิ่งกว่าใช้แรAmงวัว
คนทุกFคนต้องทํางานเหมือนควาย
แต่หนี้สินยังมากGมาย เกิดเป็นควายดีกว่าAmคน
เหน็ดเหนื่อยDmแทบตาย ได้แต่ค่าแรงตํ่าG ๆ
แกเป็นคนFจน ที่เสียเปรียบเป็นประจํา
กลํ้ากลืนความชอกE7ชํ้า ถ้าไม่ทําก็อดAmกิน
Amในยามจะกิน ไม่เคยเต็มCอิ่ม
ในยามจะDmนอน ไม่เคยเต็มGตื่น
หลับลงคราวFใด ฝันร้ายทุกคืน
สร้างความขมE7ขื่น จนจิตใจอ่อAmนแอ-ยามเจ็บFไข้ ร่างกายสั่นสะท้าน
เพราะต้องใช้แรงGงาน ยิ่งกว่าใช้แรAmงวัว
คนทุกFคนต้องทํางานเหมือนควาย
แต่หนี้สินยังมากGมาย เกิดเป็นควายดีกว่าAmคน
Instru :FE7Am(4 Times)หมดสิ้นปัญAmญา ของชาวนาบ้านCนอก
ร่อนเร่เข้Dmามา เป็นจับกังในบางกGอก
สูญสิ้นราFคา พอแก่ชราหัวหงอก
หาทางออกสุดE7ท้าย ด้วยสุราAmเมรัย G
Amกินเหล้าเข้าไป ยิ่งเลวร้ายซํ้าเCก่า
หาเงินมาDmได้ ก็เอาไปกินเหGล้า
มันกลุ้มก็ยิ่งFกิน ยิ่งกินก็ยิ่งเมา
ร่างกายก็ปวดE7ร้าว โรคร้ายก็คุกAmคาม-( เช้าวันหFนึ่งมีคนพบศพ ขี้เมานอนGตาย
อยู่ที่ใต้สะพานAmลอย x6 ... )
เล่นอีกครั้งร่อนเร่เข้Dmามา เป็นจับกังในบางกGอก
สูญสิ้นราFคา พอแก่ชราหัวหงอก
หาทางออกสุดE7ท้าย ด้วยสุราAmเมรัย G
Amกินเหล้าเข้าไป ยิ่งเลวร้ายซํ้าเCก่า
หาเงินมาDmได้ ก็เอาไปกินเหGล้า
มันกลุ้มก็ยิ่งFกิน ยิ่งกินก็ยิ่งเมา
ร่างกายก็ปวดE7ร้าว โรคร้ายก็คุกAmคาม-( เช้าวันหFนึ่งมีคนพบศพ ขี้เมานอนGตาย
อยู่ที่ใต้สะพานAmลอย x6 ... )
-
เนื้อร้องเพลง ลุงขี้เมา ของ คาราบาว
อุทาหรณ์ของคนรุ่นเก่ามีชายชราเป็นคนขี้เมางานการไม่ทํา แกกินแต่เหล้า
กินตั้งแต่เช้า ทุกวี่วัน
เหตุการณ์ผันแปร ให้แบมือขอทาน
ร่อนเร่พเนจร แหล่งที่คนพลุกพล่าน
ร่างกายซูบโซม ผิวตัวดํากร้าน
ตัวสั่นสะท้านเพราะพิษสุราเรื้อรัง
-
เมื่อครั้งยังหนุ่ม แกเคยทํานา
มุ่งเอาหลังสู้ฟ้า ปลูกข้าวให้คนกิน
หนี้สินล้นตัว เพราะมัวแต่ทํานา
ไม่เคยเรียนรู้วิชา ที่นาก็หลุดลอย
-
มาเป็นจับกัง ที่แบกหามวันยังคํ่า
เหน็ดเหนื่อยแทบตาย ได้แต่ค่าแรงตํ่า ๆ
แกเป็นคนจน ที่เสียเปรียบเป็นประจํา
กลํ้ากลืนความชอกชํ้า ถ้าไม่ทําก็อดกิน
ในยามจะกิน ไม่เคยเต็มอิ่ม
ในยามจะนอน ไม่เคยเต็มตื่น
หลับลงคราวใด ฝันร้ายทุกคืน
สร้างความขมขื่น จนจิตใจอ่อนแอ
-
ยามเจ็บไข้ ร่างกายสั่นสะท้าน
เพราะต้องใช้แรงงาน ยิ่งกว่าใช้แรงวัว
คนทุกคนต้องทํางานเหมือนควาย
แต่หนี้สินยังมากมาย เกิดเป็นควายดีกว่าคน
-
หมดสิ้นปัญญา ของชาวนาบ้านนอก
ร่อนเร่เข้ามา เป็นจับกังในบางกอก
สูญสิ้นราคา พอแก่ชราหัวหงอก
หาทางออกสุดท้าย ด้วยสุราเมรัย
กินเหล้าเข้าไป ยิ่งเลวร้ายซํ้าเก่า
หาเงินมาได้ ก็เอาไปกินเหล้า
มันกลุ้มก็ยิ่งกิน ยิ่งกินก็ยิ่งเมา
ร่างกายก็ปวดร้าว โรคร้ายก็คุกคาม
-
( เช้าวันหนึ่งมีคนพบศพ ขี้เมานอนตาย
อยู่ที่ใต้สะพานลอย x6 ... )
§ลุงขี้เมา เนื้อเพลง