มูซาชิ คอร์ด Boy Imagine Feat.ชาติ สุชาติ The Voice
ทุกสิ่งล้วนมาจากการทุ่มเทฝึกฝน ข้าฝึกจนทนทานกับความเปลี่ยวเหงา ทุกคืนจึงมีแต่ข้าและเงา ตำรากับโคมไฟ ร้อยพันตำรา และอักษร ได้นำข้าย้อนเวลาหวนกลับไป พานพบกับ...


RR
A
/
Tuning EbDefault Key
เลือกระดับ ช้า เร็ว
1234567
ส่วนที่ 1ส่วนที่ 2เล่นอีกครั้ง
Intro :C#mด้วยไม่Aมี เส้นBทางใด ให้ยึดEถือ
ด้วยไม่Aมี ความมั่นBคงได้ ไม่เC#mปลี่ยนแปลง
ด้วยไม่Aมี ความสำเBร็จใด พอให้ยึดEถือ
BในทางC#mโลก ข้าถึงAถือวิชาBดาบ
เป็นแหล่งพึ่งพิงEสุดท้าย-Aโคลงกลอน มังBกรชรา เซEกิชูไซ
ที่เอาAยึดไว้ ย้ำBเตือนใจ ให้C#mฝึกฝน
พ่ายแAพ้ ก็ฝึกฝนBตน ชEนะ
ก็Bฝึกฝน C#mตน ฝึกAฝนจนดายในBมือ
ตัดทิ้ง... Eทุกอย่าง-
ด้วยไม่Aมี ความมั่นBคงได้ ไม่เC#mปลี่ยนแปลง
ด้วยไม่Aมี ความสำเBร็จใด พอให้ยึดEถือ
BในทางC#mโลก ข้าถึงAถือวิชาBดาบ
เป็นแหล่งพึ่งพิงEสุดท้าย-Aโคลงกลอน มังBกรชรา เซEกิชูไซ
ที่เอาAยึดไว้ ย้ำBเตือนใจ ให้C#mฝึกฝน
พ่ายแAพ้ ก็ฝึกฝนBตน ชEนะ
ก็Bฝึกฝน C#mตน ฝึกAฝนจนดายในBมือ
ตัดทิ้ง... Eทุกอย่าง-
Aอ่อนแอ ข้าต้องBฝึกฝน ให้เEข้มแข็ง
เAข้มแข็ง ข้าต้องBฝึกฝน ให้อ่C#mอนโยน
เพื่อAให้วิถีดาบBของข้า
อยู่เหEนือคำวิBจารณ์ของC#mผู้คน
และอยู่เหAนือคำชื่นBชม หรือเหยียดC#mหยาม-เพราะจิตAใจที่อ่อนโยน แต่เBข้มแข็ง
ไม่อาจEเกิดขึ้นได้เBอง ตามC#mธรรมชาติ
ทุกAสิ่งล้วนมาจากBการทุ่มเทฝึกEฝน-ข้าAฝึกฝน จนBทนทาน กับความเปEลี่ยวเหงา
ทุกAคืนจึงมีแต่ข้าและเBงา ตำรากับโC#mคมไฟ
ร้อยAพันตำรา และBอักษร
ได้นำข้าEย้อนเวBลา หวนC#mกลับไป
พานAพบกับความคิดยิ่งใBหญ่ ของนักปราชญ์โEบราณ
ได้Aพบกับความคิดที่ยิ่งใBหญ่ ของนักปราชญ์โEบราณ
เAข้มแข็ง ข้าต้องBฝึกฝน ให้อ่C#mอนโยน
เพื่อAให้วิถีดาบBของข้า
อยู่เหEนือคำวิBจารณ์ของC#mผู้คน
และอยู่เหAนือคำชื่นBชม หรือเหยียดC#mหยาม-เพราะจิตAใจที่อ่อนโยน แต่เBข้มแข็ง
ไม่อาจEเกิดขึ้นได้เBอง ตามC#mธรรมชาติ
ทุกAสิ่งล้วนมาจากBการทุ่มเทฝึกEฝน-ข้าAฝึกฝน จนBทนทาน กับความเปEลี่ยวเหงา
ทุกAคืนจึงมีแต่ข้าและเBงา ตำรากับโC#mคมไฟ
ร้อยAพันตำรา และBอักษร
ได้นำข้าEย้อนเวBลา หวนC#mกลับไป
พานAพบกับความคิดยิ่งใBหญ่ ของนักปราชญ์โEบราณ
ได้Aพบกับความคิดที่ยิ่งใBหญ่ ของนักปราชญ์โEบราณ
Instru :A BEA BC#m✚A BE B/EbC#mA BEจนกAลางวัน หรือBค่ำคืน ข้าไม่Eอาจรู้
ฤAดูกาล หรือBปฏิทินไม่มีคC#mวามหมาย
จนสามAปี ที่ปราสาทกะเBรียนขาว
ทุกเรื่องEราวในตัวBข้า ได้เC#mปลี่ยนไป
เพียงแต่Aรัก ที่มันมีในBใจ ไม่เC#mปลี่ยนแปลง-เพราะเจ้าAคือ คนที่ข้าปBรารถณา
แต่เส้นEทางที่Bข้า กำลังจะC#mมุ่งไป
มันไม่Aอาจจะมีผู้Bใด เดินC#mร่วมทาง
ข้าจึงใช้Aดาบตัดทุกสิ่งBทิ้ง
แม้รักจEริง จากBคนรักC#mข้า
อAภัยให้ข้าด้วยโBอซือ ยกโทษให้Eข้าที
อAภัยให้ข้าด้วยโBอซือ-
ฤAดูกาล หรือBปฏิทินไม่มีคC#mวามหมาย
จนสามAปี ที่ปราสาทกะเBรียนขาว
ทุกเรื่องEราวในตัวBข้า ได้เC#mปลี่ยนไป
เพียงแต่Aรัก ที่มันมีในBใจ ไม่เC#mปลี่ยนแปลง-เพราะเจ้าAคือ คนที่ข้าปBรารถณา
แต่เส้นEทางที่Bข้า กำลังจะC#mมุ่งไป
มันไม่Aอาจจะมีผู้Bใด เดินC#mร่วมทาง
ข้าจึงใช้Aดาบตัดทุกสิ่งBทิ้ง
แม้รักจEริง จากBคนรักC#mข้า
อAภัยให้ข้าด้วยโBอซือ ยกโทษให้Eข้าที
อAภัยให้ข้าด้วยโBอซือ-
เพราะชีAวิตนักรบอย่างBข้าเกิด ในตEอนเช้า
แต่ไม่Aอาจล่วงรู้ชะตBากรรม ในC#mยามเย็น
ดวงAดาวที่พราวพร่างBบนฟ้า
ประกEายจันทBราสาดแC#mสงส่อง
ในAมือข้าจึงมีเพียงBดาบเดี่ยว
ใจข้ามีเพียงคEวามเดียวดาย
ข้ายอมโAดดเดี่ยว
เพื่อBดาบเดี่ยว อย่างเด็ดเดี่ยว
Eแม้ต้องเดียวดาย
ยอมโAดดเดี่ยว เพื่อBดาบเดี่ยว
อย่างเด็ดเดี่ยว Bแม้... ต้องเEดียวดาย
แต่ไม่Aอาจล่วงรู้ชะตBากรรม ในC#mยามเย็น
ดวงAดาวที่พราวพร่างBบนฟ้า
ประกEายจันทBราสาดแC#mสงส่อง
ในAมือข้าจึงมีเพียงBดาบเดี่ยว
ใจข้ามีเพียงคEวามเดียวดาย
ข้ายอมโAดดเดี่ยว
เพื่อBดาบเดี่ยว อย่างเด็ดเดี่ยว
Eแม้ต้องเดียวดาย
ยอมโAดดเดี่ยว เพื่อBดาบเดี่ยว
อย่างเด็ดเดี่ยว Bแม้... ต้องเEดียวดาย
-
เนื้อร้องเพลง มูซาชิ ของ Boy Imagine Feat.ชาติ สุชาติ The Voice
ด้วยไม่มี เส้นทางใด ให้ยึดถือด้วยไม่มี ความมั่นคงได้ ไม่เปลี่ยนแปลง
ด้วยไม่มี ความสำเร็จใด พอให้ยึดถือ
ในทางโลก ข้าถึงถือวิชาดาบ
เป็นแหล่งพึ่งพิงสุดท้าย
-
โคลงกลอน มังกรชรา เซกิชูไซ
ที่เอายึดไว้ ย้ำเตือนใจ ให้ฝึกฝน
พ่ายแพ้ ก็ฝึกฝนตน ชนะ
ก็ฝึกฝน ตน ฝึกฝนจนดายในมือ
ตัดทิ้ง... ทุกอย่าง
-
อ่อนแอ ข้าต้องฝึกฝน ให้เข้มแข็ง
เข้มแข็ง ข้าต้องฝึกฝน ให้อ่อนโยน
เพื่อให้วิถีดาบของข้า
อยู่เหนือคำวิจารณ์ของผู้คน
และอยู่เหนือคำชื่นชม หรือเหยียดหยาม
-
เพราะจิตใจที่อ่อนโยน แต่เข้มแข็ง
ไม่อาจเกิดขึ้นได้เอง ตามธรรมชาติ
ทุกสิ่งล้วนมาจากการทุ่มเทฝึกฝน
-
ข้าฝึกฝน จนทนทาน กับความเปลี่ยวเหงา
ทุกคืนจึงมีแต่ข้าและเงา ตำรากับโคมไฟ
ร้อยพันตำรา และอักษร
ได้นำข้าย้อนเวลา หวนกลับไป
พานพบกับความคิดยิ่งใหญ่ ของนักปราชญ์โบราณ
ได้พบกับความคิดที่ยิ่งใหญ่ ของนักปราชญ์โบราณ
-
จนกลางวัน หรือค่ำคืน ข้าไม่อาจรู้
ฤดูกาล หรือปฏิทินไม่มีความหมาย
จนสามปี ที่ปราสาทกะเรียนขาว
ทุกเรื่องราวในตัวข้า ได้เปลี่ยนไป
เพียงแต่รัก ที่มันมีในใจ ไม่เปลี่ยนแปลง
-
เพราะเจ้าคือ คนที่ข้าปรารถณา
แต่เส้นทางที่ข้า กำลังจะมุ่งไป
มันไม่อาจจะมีผู้ใด เดินร่วมทาง
ข้าจึงใช้ดาบตัดทุกสิ่งทิ้ง
แม้รักจริง จากคนรักข้า
อภัยให้ข้าด้วยโอซือ ยกโทษให้ข้าที
อภัยให้ข้าด้วยโอซือ
-
เพราะชีวิตนักรบอย่างข้าเกิด ในตอนเช้า
แต่ไม่อาจล่วงรู้ชะตากรรม ในยามเย็น
ดวงดาวที่พราวพร่างบนฟ้า
ประกายจันทราสาดแสงส่อง
ในมือข้าจึงมีเพียงดาบเดี่ยว
ใจข้ามีเพียงความเดียวดาย
ข้ายอมโดดเดี่ยว
เพื่อดาบเดี่ยว อย่างเด็ดเดี่ยว
แม้ต้องเดียวดาย
ยอมโดดเดี่ยว เพื่อดาบเดี่ยว
อย่างเด็ดเดี่ยว แม้... ต้องเดียวดาย
§มูซาชิ เนื้อเพลง