ดอกฟ้า สมควรจะอยู่บนฟ้า ฉันจะไม่เอื้อมมือคว้า ยื้อเธอลงมา เกิดเป็นคนอย่างฉัน นับว่าโชคดีนักหนา ที่มองขึ้นไปบนฟ้า ดอกฟ้า ยังปลายสายตามามอง

ฉันนั้นเหงา คุยกับความรู้สึก หนาวลึก ๆ ด้วยความคิดถึงเธอ และทุกครั้ง หัวใจมันก็เผลอ เผลอตัวเรียกชื่อเธอ

หลงรักสาวสักคน เขาไม่สนใจเรา ชีวิตจำต้องเศ้รา เพราะเราเป็นผีโรงเย็น อยู่โรงบาลนั้นแสนยากเข็ญ ไม่มีใครเห็นใจพวกเรา อยุ่อย่างคนที่ไร้ญาติขาดมิตร

เก็บเอาไว้ในใจไม่ยอมบอก ไม่ให้เธอได้รู้หรอก เพื่อนที่ยืนอยู่ข้างเธอคิดยังไง สิ่ง เล็ก ๆ ในคำที่ยิ่งใหญ่ รอสักวันให้เธอนั้นหันไป จะกระซิบเพีย...

I Love To Be Alone อยากร้องตะโกนไม่สนใคร แค่เปิดเพลงออกลำโพงให้หัวมันโล่งก็พอใจ I Love To Be Alone อยากร้องตะโกนไม่สนใคร แค่เปิดเพลงออกลำโพง...