ความรักนั่น แท้จริงสีอะไร ใคร จะตอบ ได้ไหม ความรักนั้น เป็นเชื้อไฟเผาไหม้ หรือเป็น หยด หนึ่งน้ำใส แต่ความ รัก สี ดำ ต้องเจ็บช้ำ อนิจจา

มองเห็นไฟไหม้ บ้องเป็นควัน ดังหนึ่งเมฆสวรรค์ มีตะเกียงดังเหมือนจันทร์ส่อง ยามจะนอนก่ายกอดประคอง มีคู่ สุดรักคือบ้อง ชวนให้ฉันปองคือบ้องกัญชา

นึกถึงเหตุการณ์วันที่รักกัน มันยังอินในหัวใจ อยากบอกตัวเองลืมเขาสักทีแล้วมีใหม่ แต่ทำไมใจมันไม่ตามใจ วนเวียนไปแต่รักเธอ

มันจะได้รู้กันสักที อย่าเกรงใจ ถามหน่อยถามหน่อย ถามสักคำฉันจะได้ตอบ ถามเหอะซักเหอะ ถามสักทีฉันจะได้ตอบ ถามหน่อยถามหน่อย ถามสักคำฉันจะได้ตอบ ...

หมดสิทธิ์ขอให้เธอกลับมา แค่พูดว่ารักนั้นยังไม่ได้ ทำได้แค่ยิ้มให้ครั้งสุดท้าย ก่อนทุกอย่าง เหลือแค่เพียง ความงดงามจากรูปถ่าย ให้ฉันจำ