อ้ายมันคนพอกะเทิน กะโหลกกะลา บ่สมเจ้า สิเอาอีหยัง ไปสู้กับเขา อ้ายมันกระจอกเกิน ได้เบิ่งเจ้าบินเจิดอยู่เทิงฟ้า อ้ายคนอยู่ต่ำ พรรษาบ่เถิง

ว่าต่อให้รักแท้ ยังไงก็แพ้ไม่รัก วันนี้ต้องทำใจ ท่องเอาไว้ ว่าความจริงใจมันแพ้ มันแพ้ไม่มีใจ และต่อไปจากนี้จะไม่มีคนมากวนหัวใจเธอแล้ว

อย่าเลยอย่าบอกให้ฉันเลือกเลย เพราะฉันไม่เคยรู้เลย ไม่รู้ว่าจะเลือกใคร ขาดเธอก็เหงาขาดเขาก็คงเสียใจ ไม่อยากจะเลือกใคร อยากเก็บเธอเอาไว้ทั้งสอ...

อยากจะมีคำบางคำ จะบอกให้เธอไม่จากไป อยากบอกให้เธอได้รับรู้ ว่าฉันนั้นรักเธอเท่าไร แต่ว่าเวลามันยังเดิน ไปสู่ความจริงที่ปวดใจ อยากฉุดรั้งยั้ง...

น้องยื่นน้ำเย็น พี่เห็นก็คว้ามาดื่ม ด้วยจิตใจปลื้ม ว่าร้อนคงถอนคงคลาย กว่าจะรู้ ว่าน้องให้ของกินตาย ทุรนทุราย ด้วยพิษร้ายน้ำกรดแช่เย็น