เหนื่อยจนท้อ ต้องรออีกนานเท่าไหร่ ความรัก ของเรามันคงสุดทาง เหนื่อยเพียงไหน เมื่อมันยิ่งรอยิ่งหมดความหวัง ความฝัน คงไม่มีวันเป็นจริง เหนื่อย...

เคียว คันเก่ากร่อนแล้วแก้วตา โอ้นานหนักหนาน้องนางทิ้งนาหนีไกล ลืมรวงข้าวลำคลองเคยอาบน้ำใส กลับขุ่นข้นเหมือนน้ำใจ เจ้าหนีไกลลืมลำตะคอง

ต่อให้งมเข็มในทะเล ยากเย็นสักเท่าไร ยังไงก็ต้องเจอ แต่ให้ตามหารักในเธอ คงไม่มีวันเจอ เพราะมันไม่มี ไม่มีจริง ที่ใครว่านกบินอยู่บนฟ้า

จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล หากเป็นเธอจะรีบไป ให้เธอได้ความสบา...

วิญญาณแห่งความหลัง วิญญาณเมื่อคราวทุกข์ลำเค็ญ คนต้องเวียนยากเข็ญ ด้วยความอยากเห็นสังคมดีงาม