ให้คนบ่ฮัก ให้เขาเบิ่ดคัก แล้วบ้อ... หัวใจ เจ้าจังมานั่งฮ้องไห้ สิเป็นสิตายปานนี้ บ่เป็นตาส่วง บ่เป็นตาซื่น จั๊กหน่อยแนตี๊ มันส่อยได้อยู่บ้อ...

ฮักอ้ายกะฮักหมดใจ แล้วทำไมบ่เคยได้ฮักกลับคืนมา เห็นอ้ายเป็นตอกมัดกล้า ดำนาแล้วเหยียบใส่ตม ฮัก จน ๆ บ่โดนกะลืม เจ็บตืมกับคำที่น้องเว่าใส่

อยู่ไกลจนเกินครึ่งฟ้า หากยังมีใจถึงกัน จะโยงใยความสัมพันธ์ จนมาพบกันใกล้ตา ต่อเติมแรงใจเมื่อท้อ แบ่งปันในยามทุกข์ตรมไม่หวั่น ต่างคนเติมใจให้...

จะอยู่ตรงนี้และไม่ไปไหน จะกอดเธอไว้ให้นานเนิ่นนาน มีเพียงแค่เธอกับฉัน แค่เพียงเท่านั้นก็พอใจ ไม่จำเป็นต้องรอใคร ถ้าหากว่าเธอยังไม่มีใคร

โอ้ โอ ละ หนอ ขวัญใจหลวงพี่ โอ้แม่จำปี เจ้าลืมหลวงพี่แล้วซั่นบ่ ที่เธอยืนยันเป็นหนักเป็นหนา ออกพรรษาสิถ่าสิรอ บัดนี้แล้วหนอ มาเป็นคือคำเขาส่า