โลกนี้มันสับสน ผู้คนผู้สร้าง เยื้อแย่งปิดเส้นทาง เส้นทางที่เดิน ย้อนมองกันบ้างไหม เหนื่อยล้ากันเท่าไร กี่ครั้งที่คุณ น้ำตาไหลออกมา

จะหัวเราะให้ดัง ๆ ถ้าเขาทิ้งเธอวันไหน จะไม่มีวันให้อภัย คนอย่างเธอ จะสมน้ำหน้า จะต่อว่าเธอ ถ้าวันนึง ต้องมานั่งร้องไห้ ก็เธอ ทำให้ฉันเกือบตาย

จะชักชวนคนงาม ให้หนีตามมันก็ไม่เข้าที อ่ะพ่อแม่ก็คงหวังดี อยากให้มีหน้าตา ขอต่อสักคำขำคม พอให้สมราคา ไม่น่ามีปัญหา เพราะสองเรานั้นก็เข้าใจ

อรุณ เบิกฟ้า นกกา โบย บิน ออกหากิน ร่าเริง แจ่มใส เรา เบิกบาน รีบมา เร็วไว ยิ้มรับ วันใหม่ ยิ้มให้ แก่กัน เจ้าขุนทอง หุยฮา หุยฮา

ไม่ต้องการจะฟังว่าเธอรักเขาเท่าไร ไม่อยากรู้ว่าทั้งหัวใจทำไมให้เขา แค่อยากถามวันที่ล่วงเลย เธอเคยรักฉันรึป่าว ถึงทิ้งกันลงบอกกันสักนิด ทั้งท...