ว่ารักที่มีให้เธอ มากกว่าดาวที่ลอยบนฟ้า ไม่น้อยกว่านกอินทรีย์ และมวลแมลงในท้องนภา มากกว่าพื้นดิน ไม่เท่าเม็ดทรายบนชายหาด และถ้ามันยังคงไม่พอ...

ความรักที่เคยหวาน กับสองเราวันนี้มันจืดจาง อึดอัดใจ เธอก็ไปกับเขาได้เลยอย่าฝืน หากหมดรักก็จากไป ปล่อยไว้ยิ่งปวดใจ ถ้าทั้งใจมีเขาอยู่ ไม่ต้อง...

เพราะทุกครั้งที่เธอมีน้ำตา ดั่งฟ้าทลาย และทุกครั้งที่เธอต้องเสียใจ ดอกไม้ก็โรย อยากให้เธอ ได้เจอกับความสดใส อย่าเสียใจเลยเธอ

คงเป็นรอยบุญมาหนุนนำ รอยกรรม รอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ ให้เราได้มาเจอะเจอ ฉันและเธอ พบกันร่วมสุขสมดังรอคอย

ขอส่งเสียงเพลง ดังไปยังสวรรค์ ว่าพวกเรานั้น คิดถึงองค์พระราชา ลูกจะทำแต่ความดี เหมือนที่พ่อเคยสอนมา เพื่อให้พระราชาหลับสบาย