คงเป็นบุญที่แม่เนื้ออุ่นเมตตา คิดสงสารดังว่า ปราถนาหมายมั่น ไม่ลืมความดีที่น้องปราณีแบ่งปัน ถึงจะอยู่ใกล้กัน ขวางกั้นด้วยเขตกำแพง

I need you, oh my darling, like roses need rain You ask how long I'll love you, I'll tell you true Until the Twelfth of Never, I'll still be...

แล้วเธอก็หายไป หายไปอยู่อย่างเงี้ยทุกที คุยกันได้ไม่กี่พยางค์ แล้วเธอก็หายไปอีกเนี้ย แบตโทรศัพท์เธอหมด หรือว่าสัญญาณเธอไม่มี

อย่างนี้แล้วกัน ในเมื่อฉัน ทำให้คุณต้องอ้างว้าง จะขอกันสักครั้ง ขอให้คุณให้อภัย อย่างนี้แล้วกัน ถ้าอย่างนั้น ฉันก็คงต้องปลอบใจ

ว่าเธอมันอ้อร้อ อ้อร้อเกินรักษา ว่าเธอมันอ้อร้อ อ้อร้อไม่รักดี... ว่าเธอมันอ้อร้อ พันนี้ เห็นทีเชื่อไม่ได้... รักแค่ตาย สุดท้ายให้ได้... แค่...