อย่าปล่อยให้ฉันยืน อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจเหลือทน ฝ่าพายุฝ่าแดดลมฝน จนมาพบเธอ อย่าปล่อยให้ฉันรอ ด้วยใจท้อและทรมาน

เพียงต้องการให้ใจ ระบายในสิ่งที่เราต้องการ ให้ร้องร้องเป็นเพลงออกไป ถ้อยคำของเธอ ที่มันยังค้างคา ฉันเพียงต้องการออกไป ตะโกนเพื่อตอกและย้ำซ้ำใจ

จึงวาดปลายปากกา จารึกลายเส้นศิลป์ แทนอารมณ์อันโบกบิน เป็นดินและลมน้ำไฟ คือความรักความคิดถึง ยิ้มเธอที่ตรึงตราไว้ ผมยาวนุ่มเนียนสยาย ฉันรักเธอ

มาได้ไกลเพียงนี้ นับว่าก็ดีเกินพอ ที่เหลือที่รอก็แค่คำสั่งให้ประหาร โว โฮ เตรียมใจรอวันนั้นฉันรู้ว่ามันก็คงไม่นาน ถ้าเป็นความต้องการจากเธอ จ...

อยากมองเธอในแง่ร้าย ให้จิตใจได้หยุดพัก แต่ยิ่งมองเท่าไร มันก็ยิ่งตกหลุมในความรัก ไม่เข้าใจสงสัย เพราะเหตุใดประหลาดนัก ยิ่งระวังเท่าไร ฉันยิ่...