ไม่มีจริงหรอก ไม่มีใครทั้งสิ้น ไม่มีจริงหรอก ไม่มีใครทั้งนั้น บาดแผล ที่เธอสร้างเอง เจ็บเอง แล้วจะไปพึ่งใคร พระเอกที่ไหน ก็ช่วยไม่ได้

เมื่อเราต้องห่าง ยิ่งนานนาน อาจลืมกันเลยไม่แน่ใจ ตอบหน่อยได้ไหมตอบฉันหน่อย ว่าเธอคิดถึงกันไม่ต้องหวานต้องแหววหรอก อยากถามแค่ให้เธอตอบหน่อยได...

เบื่อโซฟาไปเถียงนาบ้างก็ได้ อากาศสบาย สิคว่ำสิหงายได้หลายท่า เบื่อโซฟา ไปเถียงนากันดีกว่า ฟ้าเสียงนกกา พวกมันพากันร้องเพลง บึ๊ดจ้ำบึ๊ดจ้ำบึ้...

ก็คงมีเพียงคำอวยพรอยากให้เธอนั้นโชคดี ให้เธอพบรักแท้พบคนที่ดี ได้มีชีวิตที่ตรงใจ มีเพียงความยินดีที่เธอได้เริ่มต้นใหม่ และขอบคุณเธอจริง ๆ ที...

แม้เนื้อเย็น เป็นห้วงมหรรณพ พี่ขอพบ ศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา แม้เป็นบัว ตัวพี่เป็นภุมรา เชยผกา โกสุมประทุมทอง