กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่ง มีชื่อว่า "ฉัน" บทหนึ่งบทในนั้น มีผู้ประพันธ์ คือฉันและเธอ เนื้อความข้างในได้กล่าว ว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ

เห็นเงาในตาฉันไหม เห็นเธออยู่ในนั้นไหม รู้ใจกันบ้างไหม ว่าฉันนั้นคิดอะไร เห็นเธอมานานรู้ไหม ไม่เคยมองใครที่ไหน ขอเพียงสักครั้งแค่หันมา สบตาค...

เธอจากไปแล้วตั้งนาน แต่ฉันยังจ่อมจมอยู่กับความหลัง ทุกซอกหลืบของหัวใจ ยังเก็บเธอไว้ ตัดใจไม่ได้สักครั้ง วิมานห้องรักเพพัง เหลือเพียงกลิ่นน้ำ...

แล้ว ทุกอย่างก็เดินไปในผืนเก่า แต่แล้ว ทุกอย่างก็เป็นเพียงแค่ชั่วคราว ไม่ ว่าใครก็เปลี่ยนแปลง โลก ยังวนเวียนอย่างเดิม ไม่มีใครหยุดได้เท่านั้น

ไม่ต้องเสียใจ ที่ไม่เคยเจอรักแท้ ไม่ต้องเสียใจ ที่เจอแต่คนหลอกลวง ไม่ต้องเสียใจต่อไป เธอไม่ต้องห่วง นับแต่นี้เธอเองก็จะมี คนที่รักเธอตลอดไป