สะใจเป็นหม้ายผัวทิ้งมีลูกติด วันคืนไม่ย้อนกลับหลังพลั้งพลาดผิด สิ้นสาวเสียแล้วคนดีไม่มีสิทธิ์ เดี๋ยวนี้เธอร้องครวญครางไม่สิ้นสุด ก่อนนี้เห็น...

จึงอยากกู่ร้องเป็นท่วงทำนองของชีวิต ถึงอดีตบางครั้งอย่างปวดร้าว แม้บทเพลงที่เคยร้องรำทุกค่ำเช้า นี่ชีวิตเราหรือใครเขาเป็นเจ้าของ

ลองแล้วลองอีก จนสะใจ ลองแล้วลองใหม่ ให้มันรู้ ลองแล้วลองอีก ให้มันรู้ไป ฉันจึงได้รู้ว่าคน ที่ล้มมันเป็นอย่างไร น้ำตามันไหล แพ้พ่าย ปวดร้าว

เพียงแง้มบานประตู เธอไม่รู้หรือไง มีสวนและดอกไม้ รอให้เธอไปชม ดอกไม้สำหรับเธอ เพียงจะคิดดอมดม เธอเก็บมันได้เอง รู้หรือเปล่า บางทีเธอเหงานาน ...

ยังคงรอคอยความรักให้ผ่านเข้ามา ยังคงคอยตามค้นหาครึ่งนึงที่หล่นหาย ยังรอใครคนนั้นแม้ไม่รู้ว่าเป็นใคร ยังเก็บความรักรอให้เธอผ่านมา