อยากกลับไปปวดร้าว... ไม่อยากต้องทนต้องเหงาต่อไป ที่หลบเลียแผลในใจ หัวใจกลับเน็บหนาวเหลือเกิน อยากกลับไปปวดร้าว

เจ้าจากพี่มา เจ้าลืมทุ่งนาฟ้ากว้าง เจ้าลืมฟากคลองสองฝั่งฝั่ง ลืมทั้งทุ่งทอง จวบจนบัดนี้ มิเห็นมีน้ำเจิ่งนอง ชื่อว่าแสนแสบคลอง เหมือนคนหมองต้...

เรามีตะวันดวงเดียว ไม่มีพระจันทร์ดวงใด สว่างสดใส เท่าเรามองจากมุมนี้ มุมที่มีใจแห่งรัก แห่งความเมตตาอารี พวกเราน้องพี่ สามัคคีประเทศไทย

ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้มเมฆหม่น พายุฝนอยู่บนฟากฟ้า คงไม่นานตะวันสาดแสงแรงกล้า ส่องให้ฟ้างดงาม หากตะวันยังเคียงคู่ฟ้า จะมัวมาสิ้นหวังทำไม

บ้านนี้ มีชายใกล้วายชีวา ประคอง หัวใจโดนผ่า หยอดน้ำตา แทนยาใส่แผล ดั่งเสือลำบาก โดนขวากปักอกติดแจ ใคร ๆ เขาก็ไม่แล นอนเลียแผล สะอื้น