พอเถอะพอแล้ว พอ พอเถอะควรพอได้แล้ว หากว่ารอแล้ว มันต้องเจ็บก็เลิกรอดีกว่า เดินออกมาเธอคงไม่สนใจ ไม่รับรู้ อยู่ตรงนี้ต่อไป ก็มีแต่เสียใจ พอเถ...

หมอกจางบังใจ อยู่ใกล้ก็ดูเลือนลาง ยิ่งรักยิ่งปิดทางขวางกั้น พรุ่งนี้เป็นอย่างไร ถ้าใจตื่นจากความฝัน จะรอรักเธอเท่านั้น ฉันขอสัญญา

ไร่อ้อยแห้งเฉาเพราะเจ้าไม่อยู่ พี่ทนอดสูเฝ้าดูเจ้ารุ่ง สวมเพชรวงใหญ่อยู่ในเมืองกรุง เพลินกลิ่นหอมฟุ้งลืมบ้านมุงหญ้าคา หนาวพี่ก็หนาวไม่น้อย

ก็หมวยนี่คะ ไม่ได้ตั้งใจ ก็หมวยนี่คะ ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ชอบใช่มั๊ย ขออภัย ถ้าไม่ดี ก็หมวยนี่คะ ไม่ได้ตั้งใจ ก็หมวยนี่คะ ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ชอบใช่ม...

เดินคู่กันใน วันนั้นวันฤกษ์ดี มุ่งตรงไปที่ว่าการ เซ็นชื่อกันด้วยรอยยิ้มชื่นบาน ก่อนงานวิวาห์ เจ้าเด็กน้อยไม่เคยขอว่าต้องเกิด กำเนิดเขาขึ้นมา...