มะซังวะ ให้เซาฮักได้จั่งใด๋ ใจมันฮักไปเหมิดแล้ว บ่มีแนวให้แล่นหนี เจ้าผู้ดีมาใจร้าย คือเฮ็ดได้ เฮ็ดใจอ้ายให้หมองมัว รูปอ้ายซั่ว บ่ได่ซั่วฮอด...

ไม่อยากมีวันที่พบเธอ ไม่อยากมีวันที่รักเธอ หากรักต้องเจ็บและทนแบบนี้ แต่เวลาไม่เคยจะย้อนคืน ให้ฉันได้กลับไปแก้ตัว ไม่ให้เจอเธอ ไม่ต้องรักกัน

คืนนี้เหงาเท่ากันไหม บอกได้ไหมคนดี คืนนี้...บายดีหรือว่าเหงา เธอจะเหงาเท่าฉันไหม คนที่นอนนับดาว คนที่เฝ้า..เอาแต่คิดถึงเธอ

แม้ว่าจะต้องเสียความรักไป แม้ว่าจะไม่เหลือใครสักคน มันจะเจ็บจะช้ำกี่หนแต่คนคนนี้ไม่ท้อใจ แม้ว่าในวันนี้มีน้ำตา จะข่มมันให้ไหลอยู่ข้างใน

เหนื่อยใจที่มีเธออยู่ เหน็ดเหนื่อยกับการรอคอย จิตใจละเมอเลื่อนลอยเฝ้าคอย ใครสักคนที่ยังคงมีความรักให้ไป แต่มันยิ่งไกลยิ่งห่าง รักเราเลยดูจืด...