ที่เธอบอกว่ารัก ที่บอกว่าแคร์ ที่บอกว่าต้องการคนดูแล ทุกคำที่เธอพูดมา ก็พูดกับเขา ที่จริงก็รู้ ว่าเธอมีใคร แต่ยังคงยอม ยังโง่งมงาย ทุกสิ่งที...

มีรถ มีตึก จะนึกสิ่งใด ก็ต้องได้ทั้งนั้น มีเงินติดตัว วันละหมื่นละพัน เที่ยวให้สะบั้น เพราะเรานั้นมีเงิน แต่โลกนี้ มีแต่คนที่เขารวย

แต่ไม่อยากรู้ และไม่อยากถาม ให้เธอทุกข์ใจ ยังยิ้มให้ไหว ให้เธอจากไปด้วยดี ไม่อยากรู้ อยากให้เธอ ลืมไปเสียที ลืมคนคนนี้ จากวันนี้ไป

อยากจะจองตัวเธอเป็นของฉันคนเดียว เปล่าเปลี่ยวอยู่นานเท่าไหร่ เห็นเธอก็อยากสมัครใจขอโปรด ทราบเอาไว้ดวงใจฉันให้เธอครอง

คนที่รักร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน คนไม่รัก ใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า แต่ว่าหนทาง ทางของคน ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่ เจ็บสักเท่าไร ก็ต้องรับมา เจ็บปวดเสมอ...