ที่พูดไปฉันยังไม่ทันได้คิด พอจะมีเวลาจะฟังพี่บ่าวสักนิดหม้าย ว่าคิดถึงเธออย่างแรง โอน้องแก้มแดงเชื่อกันมั่งหม้าย มีความจริงที่อยู่ในใจลึก ๆ

และวันนี้ก็ไม่มีเธออีกแล้ว เหมือนดังดวงแก้วหลุดลอยไป หนาวรักอ้างว้างเหงาดวงใจ เหลียวหาใครช่วยฉันที จะปลูกต้นรักทำไม เมื่อเธอไม่รู้ค่า

น้ำตาก็ไหล ไม่เข้าใจสักที จะมัวมาซึ้งอะไร มาเศร้าทำไมหนอเรา หรือใจดวงนี้ มันต้องการรักใคร ที่แท้ส่วนลึกในใจมันเหงาเหลือเกิน

หยิบปากกาอันนึงขึ้นมาเขียนจดหมายไปหา แต่ว่าใจมันยังไม่กล้ากลัวว่าเธอไม่ให้อภัย ถ้าฉัน คิดถึงเธอ ถ้าฉัน บอกรักเธอ และเธอมาเห็นมัน คงโกรธกันมา...

แต่เธอให้ลืมให้หมด ลืมใจที่เคยรักกัน ลืมความผูกพัน ที่มีให้กันมานานเกินไป แต่เธอให้ลืมให้หมด ลืมคนที่เคยรู้ใจ รักเธอมากไป เจ็บเพียงใด ใจยังไ...