แต่แล้ววันนี้ ไม่รู้เธออยู่ตรงไหน ปล่อยฉันให้เหงา รุมเร้าอยู่ได้อย่างไร ก็ฉันคนนี้ ที่รักเธออยู่จนเต็มหัวใจ ทำไมเธอไม่โทรมาหา ทำไมเธอไม่รีบม...

อายุห้าสิบปี สาวหน้อยด่าบ่เจ็บใจ หกสิบปี ไอเหมือนฟานโขก เจ็บสิบปี มะโหกเต็มตัว แปดสิบปี ใคร่หัวเหมือนไห้

In the morning when I wake How I wonder is find to me That's thing never in the dark Cause deep in my hearted

นั่งฮ้องไห่น้ำตาวาน เจ็บคักเบิดคำสิเว้า นำเข้าไปตี้เหล้าขาว แล้วนั่งกอดเงาเจ้าของคือบ้า สมน้ำหน้าเจ้าของ ย่อนเฮ็ดให้ซุอย่าง คั่นย่อนว่าอ้ายฮ...

มองก็มองหวั่นหวั่น ในใจก็พลันนึกกลัว กลัวใจกลัวผิดหวัง ครั้งใหญ่ เป็นความนัยอึดอัด เก็บมาก็นานนับปี จะทำอย่างไรกับใจนี้